لخته سازهانقش مهمی در تصفیه آب با کمک به حذف ذرات معلق و کلوئیدها از آب دارند.این فرآیند شامل تشکیل لخته های بزرگتر است که می توانند ته نشین شوند یا از طریق فیلتراسیون راحت تر حذف شوند.نحوه عملکرد لخته سازها در تصفیه آب به شرح زیر است:
لخته‌سازها مواد شیمیایی هستند که به آب اضافه می‌شوند تا تجمع ذرات کوچک و بی‌ثبات‌شده را در توده‌های بزرگتر و به‌راحتی قابل جابجایی به نام لخته‌ها تسهیل کنند.
انواع متداول فلوکولانت ها شامل منعقد کننده های معدنی مانندکلرید آلومینیوم پلیمری(PACو کلرید آهن، و همچنین فلوکولانت های پلیمری آلی که می توانند پلیمرهای مصنوعی مانند پلی آکریل آمید یا مواد طبیعی مانند کیتوزان باشند.
قبل از لخته سازی، ممکن است یک منعقد کننده برای بی ثبات کردن ذرات کلوئیدی اضافه شود.منعقد کننده ها بارهای الکتریکی ذرات را خنثی می کنند و به آنها اجازه می دهند با هم جمع شوند.
منعقد کننده های رایج عبارتند از کلرید آلومینیوم پلیمری، سولفات آلومینیوم (آلوم) و کلرید آهن.
لخته:
فلوکولانت ها پس از انعقاد برای تشویق تشکیل لخته های بزرگتر اضافه می شوند.
این مواد شیمیایی با ذرات بی‌ثبات شده تعامل می‌کنند و باعث می‌شوند که آنها به هم نزدیک شوند و به سرعت توده‌های بزرگتر و قابل رویت‌تری را تشکیل دهند.
تشکیل لخته:
فرآیند لخته سازی منجر به ایجاد لخته های بزرگتر و سنگین تر می شود که به دلیل افزایش جرم، سریعتر ته نشین می شوند.
تشکیل لخته همچنین به به دام افتادن ناخالصی ها از جمله جامدات معلق، باکتری ها و سایر آلاینده ها کمک می کند.
حل و فصل و شفاف سازی:
پس از تشکیل لخته ها، آب اجازه می دهد تا در حوضه ته نشینی ته نشین شود.
در حین ته نشین شدن، لخته ها در ته نشست می شوند و آب شفافی را در بالا باقی می گذارند.
فیلتراسیون:
برای تصفیه بیشتر، آب شفاف شده ممکن است در معرض فیلتراسیون قرار گیرد تا ذرات ریز باقیمانده که ته نشین نشده اند حذف شوند.
ضد عفونی:
پس از لخته سازی، ته نشین شدن و فیلتراسیون، آب اغلب با مواد ضدعفونی کننده مانند کلر تصفیه می شود تا میکروارگانیسم های باقی مانده از بین برود و ایمنی آب تضمین شود.
به طور خلاصه، لخته‌سازها با خنثی کردن بار ذرات معلق، ترویج تجمع ذرات کوچک، ایجاد لخته‌های بزرگتر که ته نشین می‌شوند یا می‌توانند به راحتی حذف شوند، کار می‌کنند و منجر به آب شفاف‌تر و تمیزتر می‌شوند.
زمان ارسال: مارس-01-2024