مواد شیمیایی استخر شنا - آنچه باید بدانید
در تابستان گرم، شنا به اولین انتخاب فعالیت‌های تفریحی تبدیل شده است. این ورزش نه تنها خنکی و شادی را به ارمغان می‌آورد، بلکه به افراد کمک می‌کند تا تناسب اندام خود را حفظ کنند. سپس، نگهداری استخر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که مستقیماً با ایمنی آب استخر و کارایی تجهیزات مرتبط است. این مقاله مجموعه‌ای از راه‌حل‌های حرفه‌ای و بی‌نقص را برای مشکلات رایج در نگهداری استخر ارائه می‌دهد که به مدیران استخر و شناگران کمک می‌کند تا به راحتی با این مشکلات کنار بیایند و از یک محیط شنای تمیزتر، ایمن‌تر و راحت‌تر لذت ببرند.
قبل از مقاله، بیایید نگاهی به برخی مفاهیم مهم بیندازیم که به ما در درک مطالب بعدی کمک خواهد کرد.
میزان کلر موجود:این به مقدار کلری که کلرید می‌تواند اکسید کند، معمولاً به صورت درصد، مربوط به اثربخشی و توانایی ضدعفونی‌کنندگی مواد ضدعفونی‌کننده اشاره دارد.
کلر آزاد (FC) و کلر ترکیبی (CC):کلر آزاد، اسید هیپوکلرو یا هیپوکلریت آزاد است که تقریباً بی‌بو و با راندمان ضدعفونی بالا می‌باشد. کلر ترکیبی، واکنشی با نیتروژن آمونیاکی، مانند عرق و ادرار، برای تولید کلرامین است که نه تنها بوی تند و زننده‌ای دارد، بلکه راندمان ضدعفونی پایینی نیز دارد. هنگامی که کلر کافی و سطح نیتروژن آمونیاکی بالا باشد، کلر ترکیبی تشکیل می‌شود.
اسید سیانوریک (CYA):سیانید (CYA) که یک تثبیت‌کننده استخر نیز هست، می‌تواند اسید هیپوکلروس را در استخر پایدار نگه دارد و از تجزیه سریع آن در زیر نور خورشید جلوگیری کند و در نتیجه دوام اثر ضدعفونی را تضمین کند. این می‌تواند به طور مؤثر از رشد باکتری‌ها و جلبک‌ها جلوگیری کند و آب را شفاف و بهداشتی نگه دارد. لازم به ذکر است که سطح سیانید نباید از 100 ppm تجاوز کند.
شوک کلر:با افزایش کلر در استخر، سطح کلر در آب در مدت زمان کوتاهی به سرعت افزایش می‌یابد تا به ضدعفونی سریع، استریلیزاسیون یا حل مشکلات کیفیت آب دست یابد.
اکنون، ما رسماً در مورد چگونگی حل مشکلات مربوط به نگهداری استخر بحث خواهیم کرد.
مواد شیمیایی استخر -- کلید حفظ کیفیت آب استخر
>1.1 ضدعفونی‌کننده استخر شنا -- باکتری‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد
کیفیت عالی آب مستلزم بهداشت مناسب است تا اطمینان حاصل شود که شناگران به بیماری‌های منتقله از طریق آب مبتلا نمی‌شوند. استفاده صحیح از مواد ضدعفونی‌کننده می‌تواند این امر را تضمین کند. به طور کلی، ضدعفونی با کلر، ضدعفونی با برم و ضدعفونی با PHMB روش‌های رایج ضدعفونی استخرهای شنا هستند.
۱.۱.۱ ضدعفونی با کلر
ضدعفونی با کلر در استخرهای شنا یک روش رایج و مؤثر برای تصفیه کیفیت آب است. کلر موجود در آب، اسید هیپوکلروس تولید می‌کند که می‌تواند ساختار سلولی باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را از بین ببرد تا ضدعفونی انجام شود. مواد شیمیایی کلر رایج در بازار عبارتند از سدیم دی کلروایزوسیانورات، تری کلروایزوسیانوریک اسید و کلسیم هیپوکلریت.
- دی کلروایزوسیانورات سدیمکه همچنین SIDC یا NaDCC نامیده می‌شود، یک ضدعفونی‌کننده بسیار مؤثر است که معمولاً به صورت گرانول‌های سفید رنگ وجود دارد. این ماده حاوی ۵۵ تا ۶۰ درصد کلر موجود است که می‌تواند به طور مؤثر باکتری‌ها، ویروس‌ها و جلبک‌ها را از بین ببرد و محیطی امن و سالم برای شنا فراهم کند. SDIC نه تنها بی‌خطر است، بلکه می‌تواند برای مدت طولانی نگهداری شود و در شرایط مناسب بیش از دو سال اعتبار دارد. از آنجا که SDIC حلالیت بالایی دارد و سرعت انحلال آن سریع است، می‌توان آن را به خوبی در شوک درمانی استخر شنا به کار برد، در عین حال، تأثیر کمی بر سطح pH استخرهای شنا دارد. و SDIC کلر تثبیت‌شده است، بنابراین نیازی به افزودن سیانید ندارد. علاوه بر این، می‌توان یک عامل جوشاننده را به SDIC اضافه کرد تا قرص‌های جوشان ساخته شوند که سرعت انحلال بسیار بالاتری نسبت به قرص‌های SDIC خالص دارند و می‌توانند برای ضدعفونی خانگی استفاده شوند.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
- اسید تری کلروایزوسیانوریک (TCCA)همچنین یک ضدعفونی‌کننده بسیار مؤثر است که حاوی تا ۹۰٪ کلر موجود است. مانند SDIC، TCCA کلر تثبیت‌شده‌ای است که هنگام استفاده در استخرها نیازی به CYA ندارد، اما سطح pH آب استخر را کاهش می‌دهد. از آنجا که TCCA حلالیت کم و سرعت انحلال آهسته‌ای دارد، معمولاً به شکل قرص است و در فیدرها یا دیسپنسرها استفاده می‌شود. اما به دلیل این ویژگی، TCCA می‌تواند به طور مداوم و پیوسته اسید هیپوکلروس را در آب آزاد کند تا استخر تمیز و اثر ضدعفونی‌کننده آن برای مدت طولانی‌تری حفظ شود. علاوه بر این، TCCA را می‌توان به صورت قرص‌های چند منظوره با خواص شفاف‌سازی و جلبک‌کشی محدود ساخت.
هیپوکلریت کلسیمکه با نام CHC نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب معدنی به شکل ذرات سفید تا کرم‌رنگ است و یکی از ضدعفونی‌کننده‌هایی است که معمولاً در نگهداری استخر استفاده می‌شود. میزان کلر موجود در آن 65٪ یا 70٪ است. برخلاف SDIC و TCCA، CHC کلر تثبیت نشده است و سطح CYA را در استخر افزایش نمی‌دهد. بنابراین اگر مشکل جدی در کیفیت آب وجود دارد که باید برطرف شود و سطح CYA در استخر بالا باشد، CHC انتخاب خوبی برای شوک استخر است. CHC نسبت به سایر ضدعفونی‌کننده‌های کلر دردسرسازتر است. از آنجا که CHC حاوی مقدار زیادی ماده نامحلول است، قبل از ریختن در استخر باید حل و شفاف شود.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۱.۲ ضدعفونی با برم
ضدعفونی برم همچنین به دلیل اثر ضدعفونی ملایم و طولانی مدت آن، در نگهداری استخر محبوبیت پیدا کرده است. برم در آب به شکل HBrO و یون برم (Br-) وجود دارد که HBrO اکسیداسیون قوی دارد و می‌تواند باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را به طور مؤثر از بین ببرد. بروموکلرودی‌متیل‌هیدانتوئین یک ماده شیمیایی است که معمولاً در ضدعفونی برم استفاده می‌شود.
بروموکلرودی متیل هیدانتوئین (BCDMH)، نوعی از ضدعفونی‌کننده‌های گران‌قیمت برم، معمولاً در قرص‌های سفید، دارای ۲۸٪ کلر موجود و ۶۰٪ برم موجود است. به دلیل حلالیت کم و سرعت انحلال آهسته، BCDMH معمولاً در جکوزی‌ها و وان‌های آب گرم استفاده می‌شود. با این حال، برم BCDMH بوی کمتری نسبت به کلر دارد، بنابراین سوزش چشم و پوست شناگران را کاهش می‌دهد. در عین حال، BCDMH پایداری خوبی در آب دارد و به راحتی تحت تأثیر pH، نیتروژن آمونیاکی و سطح CYA قرار نمی‌گیرد، که به طور مؤثر کارایی ضدعفونی آن را تضمین می‌کند. از آنجا که برم توسط CYA تثبیت نمی‌شود، مراقب باشید که از آن در استخرهای روباز استفاده نکنید.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۱.۳ پی اچ ام بی / پی اچ ام جی
PHMB، مایع شفاف بی‌رنگ یا ذره سفید، شکل جامد آن بسیار محلول در آب است. استفاده از PHMB، از یک طرف، بوی برم ایجاد نمی‌کند و از سوزش پوست جلوگیری می‌کند، از طرف دیگر، نیازی به در نظر گرفتن مشکل سطح CYA ندارد. با این حال، هزینه PHMB بالا است و با سیستم‌های کلر و برم سازگار نیست و تغییر آن دشوار است، بنابراین اگر روش استفاده از PHMB به طور دقیق رعایت نشود، مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد. PHMG همان اثربخشی PHMB را دارد.
>۱.۲ تعادل pH
سطح pH مناسب نه تنها اثربخشی ضدعفونی‌کننده را به حداکثر می‌رساند، بلکه از خوردگی و رسوب رسوب نیز جلوگیری می‌کند. به طور معمول، pH آب حدود ۵-۹ است، در حالی که pH مورد نیاز برای آب استخر معمولاً بین ۷.۲-۷.۸ است. سطح pH برای ایمنی استخر بسیار مهم است. هرچه مقدار آن کمتر باشد، اسیدیته قوی‌تر است؛ هرچه مقدار آن بالاتر باشد، بازی‌تر است.
۱.۲.۱ سطح بالای pH (بالاتر از ۷.۸)
وقتی pH از ۷.۸ بیشتر شود، آب استخر قلیایی می‌شود. pH بالاتر، اثربخشی کلر موجود در استخر را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود که در ضدعفونی کردن کمتر مؤثر باشد. این می‌تواند منجر به مشکلات پوستی برای شناگران، کدر شدن آب استخر و رسوب‌گذاری تجهیزات استخر شود. وقتی pH خیلی بالا باشد، می‌توان pH Minus (بی‌سولفات سدیم) را برای کاهش pH اضافه کرد.
۱.۲.۲ سطح pH پایین (کمتر از ۷.۲)
وقتی pH خیلی پایین باشد، آب استخر اسیدی و خورنده می‌شود و باعث ایجاد یک سری مشکلات می‌شود:
- آب اسیدی می‌تواند چشم‌ها و مجاری بینی شناگران را تحریک کند و پوست و موی آنها را خشک کند و در نتیجه باعث خارش شود.
- آب اسیدی می‌تواند سطوح فلزی و اتصالات استخر مانند نردبان، نرده، چراغ و هر فلز موجود در پمپ‌ها، فیلترها یا بخاری‌ها را دچار خوردگی کند.
- pH پایین در آب می‌تواند باعث خوردگی و تخریب گچ، سیمان، سنگ، بتن و کاشی شود. هر سطح وینیل نیز شکننده می‌شود و خطر ترک خوردن و پارگی را افزایش می‌دهد. همه این مواد معدنی محلول در محلول آب استخر به دام می‌افتند که می‌تواند باعث کثیف و کدر شدن آب استخر شود.
- علاوه بر این، کلر آزاد موجود در آب به سرعت از بین می‌رود که ممکن است منجر به رشد باکتری‌ها و جلبک‌ها شود.
وقتی سطح pH استخر پایین است، می‌توانید pH Plus (کربنات سدیم) را برای افزایش pH اضافه کنید تا pH استخر در محدوده ۷.۲-۷.۸ باقی بماند.
توجه: پس از تنظیم سطح pH، حتماً قلیائیت کل را در محدوده طبیعی (60-180ppm) تنظیم کنید.
۱.۳ قلیائیت کل
علاوه بر سطح متعادل pH، قلیائیت کل نیز بر پایداری و ایمنی کیفیت آب استخر تأثیر می‌گذارد. قلیائیت کل، که با TC نیز شناخته می‌شود، نشان‌دهنده ظرفیت بافری pH یک توده آبی است. TC بالا تنظیم pH را دشوار می‌کند و ممکن است در صورت بالا بودن سختی کلسیم منجر به تشکیل رسوب شود. TC پایین می‌تواند باعث تغییر pH شود و تثبیت آن در محدوده ایده‌آل را دشوار سازد. محدوده ایده‌آل TC، 80 تا 100 میلی‌گرم در لیتر (برای استخرهایی که از کلر تثبیت‌شده استفاده می‌کنند) یا 100 تا 120 میلی‌گرم در لیتر (برای استخرهایی که از کلر تثبیت‌شده استفاده می‌کنند) است و در صورت داشتن استخر با پوشش پلاستیکی، تا 150 میلی‌گرم در لیتر مجاز است. توصیه می‌شود سطح TC را هفته‌ای یک بار آزمایش کنید.
وقتی TC خیلی پایین است، می‌توان از بی‌کربنات سدیم استفاده کرد؛ وقتی TC خیلی بالا است، می‌توان از بی‌سولفات سدیم یا اسید هیدروکلریک برای خنثی‌سازی استفاده کرد. اما مؤثرترین راه برای کاهش TC، تغییر جزئی آب است؛ یا برای کنترل pH آب استخر زیر ۷.۰، اسید اضافه کنید و از یک دمنده برای دمیدن هوا به داخل استخر استفاده کنید تا دی‌اکسید کربن حذف شود تا TC به سطح مورد نظر کاهش یابد.
۱.۴ سختی کلسیم
سختی کلسیم (CH)، که یک آزمایش اساسی برای تعادل آب است، به شفافیت آب استخر، دوام تجهیزات و راحتی شناگر مربوط می‌شود.
وقتی CH آب استخر کم باشد، آب استخر دیواره استخر بتنی را فرسایش می‌دهد و به راحتی حباب تشکیل می‌دهد. CH بالای آب استخر می‌تواند به راحتی منجر به تشکیل رسوب و کاهش اثربخشی جلبک‌کش مسی شود. در عین حال، رسوب‌گذاری به طور جدی بر راندمان انتقال حرارت بخاری تأثیر می‌گذارد. توصیه می‌شود سختی آب استخر را هفته‌ای یک بار آزمایش کنید. محدوده ایده‌آل CH 180-250 میلی‌گرم در لیتر (استخر با روکش پلاستیکی) یا 200-275 میلی‌گرم در لیتر (استخر بتنی) است.
اگر میزان کلسیم هیدروکساید در استخر کم باشد، می‌توان آن را با افزودن کلسیم کلرید افزایش داد. در فرآیند افزودن، باید به کنترل دوز و توزیع یکنواخت توجه شود تا از غلظت موضعی بیش از حد جلوگیری شود. اگر کلسیم هیدروکساید خیلی زیاد باشد، می‌توان از رسوب‌زدا برای از بین بردن رسوب استفاده کرد. هنگام استفاده از آن، لطفاً کاملاً مطابق دستورالعمل‌ها عمل کنید تا از آسیب به تجهیزات استخر و کیفیت آب جلوگیری شود.
۱.۵ کدورت
کدورت نیز یک شاخص مهم در نگهداری استخر است. آب کدر استخر نه تنها بر ظاهر و حس استخر تأثیر می‌گذارد، بلکه اثر ضدعفونی را نیز کاهش می‌دهد. منبع اصلی کدورت، ذرات معلق در استخر است که می‌توان آنها را توسط فلوکولانت‌ها حذف کرد. رایج‌ترین فلوکولانت سولفات آلومینیوم است، گاهی اوقات از PAC استفاده می‌شود، البته تعداد کمی از افراد از PDADMAC و ژل استخر استفاده می‌کنند.
۱.۵.۱ سولفات آلومینیوم
سولفات آلومینیوم(که به آن آلوم نیز گفته می‌شود) یک لخته‌ساز عالی برای استخر است که استخر شما را تمیز و شفاف نگه می‌دارد. در تصفیه استخر، آلوم در آب حل می‌شود و لخته‌هایی تشکیل می‌دهد که مواد جامد معلق و آلاینده‌های موجود در استخر را جذب و به آنها متصل می‌شوند و جداسازی آنها از آب را آسان‌تر می‌کنند. به طور خاص، آلوم حل شده در آب به آرامی هیدرولیز می‌شود تا کلوئید Al(OH)3 با بار مثبت را تشکیل دهد که ذرات معلق با بار منفی معمول در آب را جذب می‌کند و سپس به سرعت با هم ادغام شده و در کف رسوب می‌کند. پس از آن، رسوب را می‌توان با رسوب‌گذاری یا فیلتراسیون از آب جدا کرد. با این حال، آلوم یک عیب دارد، اینکه وقتی دمای آب پایین است، تشکیل لخته‌ها کند و شل می‌شود که بر اثر انعقاد و لخته‌سازی آب تأثیر می‌گذارد.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۵.۲ پلی آلومینیوم کلراید
پلی آلومینیوم کلراید(PAC) نیز ترکیبی است که معمولاً در تصفیه آب استخر شنا استفاده می‌شود. این یک لخته‌ساز پلیمری معدنی است که با حذف مؤثر ذرات معلق، کلوئیدها و مواد آلی، نقش حیاتی در حفظ کیفیت آب ایفا می‌کند. در عین حال، PAC می‌تواند جلبک‌های مرده موجود در استخر را نیز حذف کند تا رشد جلبک‌ها را کنترل کند. لازم به ذکر است که آلوم و PAC لخته‌سازهای آلومینیومی هستند. هنگام استفاده از لخته‌ساز آلومینیومی، لازم است قبل از افزودن لخته‌ساز به استخر، آن را حل کنید، سپس اجازه دهید پمپ کار کند تا لخته‌ساز به طور کامل و یکنواخت در آب استخر پراکنده شود. پس از آن، پمپ را خاموش کرده و آن را بی‌حرکت نگه دارید. هنگامی که رسوبات به کف استخر فرو می‌روند، باید از جاروبرقی برای مکش آنها استفاده کنید.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۵.۳ PDADMAC و ژل استخر
ژل استخر و PDADMACهر دو لخته‌ساز آلی هستند. هنگام استفاده، لخته‌های تشکیل شده توسط فیلتر شنی فیلتر می‌شوند و به یاد داشته باشید که پس از اتمام لخته‌سازی، فیلتر را بکواش کنید. هنگام استفاده از PDADMAC، قبل از افزودن به استخر باید حل شود، در حالی که Pool Gel فقط باید در اسکیمر قرار گیرد که بسیار مناسب است. در مقایسه با آلوم و PAC، عملکرد لخته‌سازی هر دو نسبتاً ضعیف است.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۶ رشد جلبک
رشد جلبک در استخرهای شنا یک مشکل رایج و دردسرساز است. این مشکل نه تنها ظاهر استخر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آب استخر را کدر می‌کند، بلکه باعث رشد باکتری‌ها نیز می‌شود که بر سلامت شناگران تأثیر می‌گذارد. حال بیایید در مورد چگونگی حل کامل مشکل جلبک صحبت کنیم.
۱.۶.۱ انواع جلبک‌ها
اول، باید بدانیم چه جلبک‌هایی در استخر وجود دارند.
جلبک‌های سبز:رایج‌ترین جلبک در استخرها، یک گیاه سبز کوچک است. این جلبک نه تنها می‌تواند در آب استخر شناور شود و آب استخر را سبز کند، بلکه می‌تواند به دیواره یا کف استخر نیز بچسبد و آن را لغزنده کند.
جلبک آبی:این نوعی باکتری است که معمولاً به شکل رشته‌های شناور آبی، سبز یا سیاه دیده می‌شود و به طور خاص مستعد رشد گسترده است. و نسبت به جلبک‌های سبز، در برابر جلبک‌کش‌ها مقاوم‌تر است.
جلبک‌های زرد:این یک کرومیستا است. این جلبک روی دیوارها و گوشه‌های استخر با نور پس زمینه رشد می‌کند و تمایل به ایجاد لکه‌های پراکنده زرد، طلایی یا قهوه‌ای-سبز دارد. جلبک‌های زرد در برابر جلبک‌کش‌ها بسیار مقاوم هستند، اما جلبک‌کش‌های مسی معمولاً مؤثر هستند.
جلبک سیاه:مانند جلبک آبی، این نوعی باکتری است. جلبک سیاه اغلب در استخرهای بتنی رشد می‌کند و لکه‌ها یا نوارهای چرب سیاه، قهوه‌ای یا آبی-سیاه تقریباً به اندازه نوک مداد روی دیوارهای استخر ایجاد می‌کند. از آنجا که جلبک‌های سیاه در برابر جلبک‌کش‌ها بسیار مقاوم هستند، معمولاً فقط با شوک کلر با غلظت بالا و شستشوی دقیق می‌توان آنها را از بین برد.
جلبک صورتی:برخلاف سایر جلبک‌ها، این نوعی قارچ است که در نزدیکی خط آب ظاهر می‌شود و به صورت لکه‌ها یا نوارهای صورتی رنگ دیده می‌شود. نمک‌های آمونیوم کواترنر می‌توانند جلبک‌های صورتی را از بین ببرند، اما از آنجا که در نزدیکی خط آب ظاهر می‌شوند و با آب استخر در تماس نیستند، تأثیر مواد شیمیایی موجود در آب خوب نیست و معمولاً نیاز به برس زدن دستی دارد.
۱.۶.۲ علل رشد جلبک
سطح کلر ناکافی، pH نامتعادل و سیستم‌های فیلتراسیون نامناسب از دلایل اصلی رشد جلبک‌ها هستند. بارندگی نیز به شکوفایی جلبک‌ها کمک می‌کند. باران می‌تواند هاگ‌های جلبک را به داخل استخر شسته و تعادل آب را مختل کند و محیط مناسبی برای رشد جلبک‌ها ایجاد کند. همزمان، با افزایش دمای تابستان، دمای آب استخر نیز افزایش می‌یابد و شرایط رشد باکتری‌ها و جلبک‌ها را فراهم می‌کند. علاوه بر این، جلبک‌ها می‌توانند توسط آلاینده‌هایی که شناگران حمل می‌کنند، مانند لباس‌های شنایی که می‌پوشند و اسباب‌بازی‌هایی که در دریاچه‌ها یا آب دریا با آنها بازی می‌کنند، نیز تولید شوند.
۱.۶.۳ انواع جلبک‌کش‌ها
به طور کلی، دو روش اصلی برای از بین بردن جلبک‌ها وجود دارد: از بین بردن فیزیکی جلبک‌ها و از بین بردن شیمیایی جلبک‌ها. از بین بردن فیزیکی جلبک‌ها عمدتاً به استفاده از دستگاه‌های خراشنده جلبک دستی یا اتوماتیک برای حذف جلبک‌ها از سطح آب اشاره دارد. با این حال، این روش جلبک‌ها را به طور کامل حذف نمی‌کند، بلکه تنها میزان موفقیت از بین بردن شیمیایی جلبک‌ها را بهبود می‌بخشد. از بین بردن شیمیایی جلبک‌ها به معنای افزودن جلبک‌کش‌ها برای حذف جلبک‌ها یا مهار رشد آنها است. از آنجا که جلبک‌کش‌ها معمولاً اثر جلبک‌کشی آهسته‌ای دارند، عمدتاً برای مهار جلبک‌ها استفاده می‌شوند. جلبک‌کش‌ها عمدتاً به سه دسته زیر تقسیم می‌شوند:
- نمک آمونیوم پلی کواترنری، جلبک کش:این نوعی جلبک‌کش گران‌قیمت است، اما عملکرد آن از سایر جلبک‌کش‌ها بهتر است، نه حباب ایجاد می‌کند و نه باعث پوسته‌پوسته شدن و لکه می‌شود.
- جلبک کش نمک آمونیوم کواترنری:این جلبک‌کش کم‌هزینه با اثر خوب است و باعث پوسته پوسته شدن و لکه نمی‌شود. اما می‌تواند باعث کف کردن و آسیب به فیلتر شود.
- مس کلاته شده:این رایج‌ترین جلبک‌کش است که نه تنها ارزان است، بلکه تأثیر خوبی در از بین بردن جلبک‌ها دارد. با این حال، استفاده از جلبک‌کش مس کلات‌شده مستعد ایجاد پوسته و لکه است و در برخی مناطق ممنوع است.
برای مشاهده اطلاعات دقیق محصول روی لینک کلیک کنید
۱.۶.۴ چگونه مشکل جلبک را حل کنیم
- ابتدا، جلبک‌کش مناسب را انتخاب کنید. شرکت ما انواع مواد شیمیایی جلبک‌کش، از جمله جلبک‌کش سوپر، جلبک‌کش قوی، جلبک‌کش یک‌چهارم، جلبک‌کش آبی و غیره را ارائه می‌دهد که می‌توانند به طور مؤثر رشد جلبک‌ها و باکتری‌ها را مهار کرده و یک محیط شنای ایمن برای شناگران ایجاد کنند.
- دوم، جلبک‌های چسبیده به دیواره‌ها و کف استخر را با یک برس تمیز کنید.
- سوم، کیفیت آب، از جمله سطح کلر آزاد و pH را آزمایش کنید. کلر آزاد یکی از شاخص‌های ظرفیت ضدعفونی است و pH می‌تواند محیطی پایدار برای سایر مواد شیمیایی استخر فراهم کند.
- چهارم، مواد ضد جلبک به آب استخر اضافه کنید که می‌توانند جلبک‌ها را به خوبی از بین ببرند.
- پنجم، مواد ضدعفونی‌کننده به استخر اضافه کنید، که می‌تواند به عملکرد جلبک‌کش‌ها کمک خوبی کند و مشکل جلبک را سریع‌تر حل کند.
- ششم، سیستم گردش آب را فعال نگه دارید. فعال نگه داشتن تجهیزات استخر در تمام اوقات، به مواد شیمیایی استخر اجازه می‌دهد تا به هر گوشه‌ای برسند و حداکثر پوشش استخر را تضمین کند.
- در نهایت، پس از اتمام مراحل فوق، حتماً فیلتر شنی را بک واش کنید تا عملکرد خوب تجهیزات حفظ شود.
نگهداری روتین نیز بخش جدایی‌ناپذیر از نگهداری استخر است
برای تمیز و شفاف نگه داشتن استخر در درازمدت، علاوه بر رسیدگی به مسائل مربوط به کیفیت آب که در بالا ذکر شد، نگهداری روزانه استخر نیز بسیار مهم است.
۲.۱ کیفیت آب را مرتباً آزمایش کنید
کیفیت آب، هسته اصلی نگهداری استخر است. آزمایش منظم سطح pH، کلر آزاد، قلیائیت کل و سایر شاخص‌های کلیدی در آب، اولین گام برای اطمینان از ایمنی کیفیت آب است. pH خیلی بالا یا خیلی پایین نه تنها بر اثر ضدعفونی تأثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است باعث سوزش پوست و چشم نیز شود. بنابراین، تنظیم به موقع کیفیت آب بر اساس نتایج آزمایش و حفظ آن در محدوده ایده‌آل، وظیفه مهمی برای نگهداری روزانه است.
۲.۲ سیستم فیلتراسیون را نگهداری کنید
سیستم فیلتراسیون استخر کلید حفظ شفافیت و تمیزی آب است. تمیز کردن یا تعویض منظم مواد فیلتر و بررسی عملکرد پمپ و لوله برای اطمینان از جریان روان آب، اساس حفظ عملکرد کارآمد سیستم فیلتراسیون است. علاوه بر این، یک چرخه شستشوی معکوس معقول نیز می‌تواند به طور موثری عمر مفید مواد فیلتر را افزایش داده و اثر فیلتراسیون را بهبود بخشد.
۲.۳ استخر شنا را تمیز کنید
تمیز کردن سطح و دیواره استخر نیز از جمله موارد مورد توجه در نگهداری روزانه است. استفاده از ابزارهای نظافت حرفه‌ای مانند برس استخر، دستگاه مکش و غیره برای از بین بردن منظم اجسام شناور روی سطح استخر، خزه‌های دیواره استخر و رسوبات کف استخر می‌تواند زیبایی و ایمنی کلی استخر را حفظ کند. در عین حال، به بررسی سالم بودن کاشی و سایر مواد توجه کنید و آسیب‌ها را به موقع تعمیر کنید تا از آلودگی آب جلوگیری شود.
۲.۴ نگهداری پیشگیرانه
علاوه بر تمیز کردن و بازرسی روزانه، نگهداری پیشگیرانه نیز مهم است. به عنوان مثال، بازرسی سیستم زهکشی باید قبل از فصل بارندگی تقویت شود تا از برگشت آب باران جلوگیری شود. تعمیر و نگهداری کامل تجهیزات قبل از فصل اوج مصرف انجام شود تا عملکرد پایدار استخر در طول فصل اوج مصرف تضمین شود. این اقدامات می‌تواند خطر خرابی ناگهانی را تا حد زیادی کاهش داده و عمر مفید استخر را افزایش دهد.
در مجموع، نگهداری از استخر شنا کاری پیچیده و دقیق است که نیاز به تلاش و صبر فراوان از سوی مدیران استخر دارد. تا زمانی که ما کار نگهداری روتین و استفاده معقول از مواد شیمیایی استخر را به خوبی انجام دهیم، می‌توانیم یک محیط استخر شنای بی‌نقص و سالم برای شناگران فراهم کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال، لطفاً با ما تماس بگیرید. به عنوان یک تولید کننده پیشرو در مواد شیمیایی استخر شنا در چین، ما می‌توانیم راهنمایی‌های حرفه‌ای و محصولات مقرون به صرفه ارائه دهیم.
