چرا پلی آلومینیوم کلراید را برای تصفیه آب انتخاب کنید؟

تصفیه آب بخش مهمی از حفاظت از محیط زیست و بهداشت عمومی است و هدف آن تضمین کیفیت آب سالم و رفع نیازهای کاربردهای مختلف است. در میان بسیاری از روش های تصفیه آب،پلی آلومینیوم کلرید(PAC) به دلیل خواص منحصر به فرد و اثر انعقادی کارآمد آن به طور گسترده انتخاب شده است.

اثر انعقادی کارآمد: PAC عملکرد انعقادی بسیار خوبی دارد و می تواند به طور موثر ناخالصی هایی مانند جامدات معلق، کلوئیدها و مواد آلی نامحلول در آب را حذف کرده و کیفیت آب را بهبود بخشد.

مکانیسم انعقاد PAC

مکانیسم پلی آلومینیوم کلرید (PAC) به عنوان یک منعقد کننده عمدتاً شامل فشرده سازی لایه دوگانه الکتریکی، خنثی سازی بار و به دام انداختن خالص است. فشردگی لایه الکتریکی دوگانه به این معناست که پس از افزودن PAC به آب، یون‌های آلومینیوم و یون‌های کلرید یک لایه جذبی روی سطح ذرات کلوئیدی تشکیل می‌دهند و در نتیجه لایه الکتریکی مضاعف را روی سطح ذرات کلوئیدی فشرده می‌کنند و باعث بی‌ثباتی و بی‌ثباتی آن‌ها می‌شوند. متراکم کردن پل جذبی عبارت است از کاتیون های موجود در مولکول های PAC یکدیگر را جذب می کنند و بارهای منفی روی سطح ذرات کلوئیدی را جذب می کنند و یک ساختار "پل" برای اتصال چندین ذرات کلوئیدی تشکیل می دهند. اثر توری از طریق جذب و اثر پل زدن مولکول های PAC و ذرات کلوئیدی است که ذرات کلوئیدی را شبکه می کند. گرفتار شبکه ای از مولکول های منعقد کننده.

کاربردهای تصفیه آب پلی آلومینیوم کلرید

در مقایسه با لخته‌سازهای معدنی، اثر رنگ‌زدایی رنگ‌ها را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده است. مکانیسم اثر آن این است که PAC می تواند مولکول های رنگ را برای تشکیل لخته های ریز از طریق فشرده سازی یا خنثی سازی لایه دوگانه الکتریکی ترویج کند.

هنگامی که PAM در ترکیب با PAC استفاده می شود، مولکول های پلیمر آلی آنیونی می توانند از اثر پل زدن زنجیره های مولکولی بلند خود برای تولید لخته های ضخیم تر با همکاری عامل بی ثبات کننده استفاده کنند. این فرآیند به بهبود اثر ته نشینی کمک می کند و حذف یون های فلزات سنگین را آسان تر می کند. علاوه بر این، تعداد زیادی از گروه های آمید موجود در زنجیره های جانبی مولکول های پلی آکریل آمید آنیونی می تواند پیوند یونی با -SON در مولکول های رنگ ایجاد کند. تشکیل این پیوند شیمیایی حلالیت لخته‌ساز آلی در آب را کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث ایجاد سریع و رسوب لخته‌ها می‌شود. این مکانیسم اتصال عمیق، فرار یون های فلزات سنگین را دشوارتر می کند و کارایی و اثر درمان را بهبود می بخشد.

از نظر حذف فسفر نمی توان از اثربخشی پلی آلومینیوم کلراید چشم پوشی کرد. هنگامی که به فاضلاب حاوی فسفر اضافه می شود، می تواند هیدرولیز شود و یون های فلزی آلومینیوم سه ظرفیتی تولید کند. این یون به فسفات های محلول در فاضلاب متصل می شود و دومی را به رسوبات فسفات نامحلول تبدیل می کند. این فرآیند تبدیل به طور موثر یون‌های فسفات را از فاضلاب حذف می‌کند و تأثیر منفی فسفر بر بدنه‌های آبی را کاهش می‌دهد.

علاوه بر واکنش مستقیم با فسفات، اثر انعقادی پلی آلومینیوم کلرید نیز نقش کلیدی در فرآیند حذف فسفر دارد. این می تواند با فشرده سازی لایه بار روی سطح یون های فسفات به جذب و پل زدن دست یابد. این فرآیند باعث می‌شود که فسفات‌ها و سایر آلاینده‌های آلی موجود در فاضلاب به سرعت منعقد شده و به صورت توده‌هایی منعقد شوند و لخته‌هایی را تشکیل دهند که به راحتی ته نشین می‌شوند.

مهمتر از آن، برای مواد جامد معلق دانه ای ریز که پس از افزودن عامل حذف فسفر تولید می شوند، PAC از مکانیسم منحصربفرد جذب توری و اثر خنثی سازی بار قوی برای ارتقاء رشد تدریجی و ضخیم شدن این جامدات معلق استفاده می کند و سپس متراکم، انباشته و لخته می شود. ذرات بزرگتر سپس این ذرات در لایه زیرین ته نشین می شوند و از طریق جداسازی جامد از مایع، مایع رویی را می توان تخلیه کرد و در نتیجه به حذف موثر فسفر دست یافت. این سری از فرآیندهای پیچیده فیزیکی و شیمیایی، کارایی و پایداری تصفیه فاضلاب را تضمین می کند و تضمینی محکم برای حفاظت از محیط زیست و استفاده مجدد از منابع آب ارائه می کند.