پلیآکریلآمید (PAM) یک پلیمر خطی با خواص لختهسازی، چسبندگی، کاهش نیروی درگ و سایر خواص است. به عنوان یکفلوکولانت آلی پلیمری، به طور گسترده در زمینه تصفیه آب استفاده میشود. هنگام استفاده از PAM، باید روشهای عملیاتی صحیح رعایت شود تا از هدر رفتن مواد شیمیایی جلوگیری شود.
فرآیند افزودن PAM
برایپم جامد، پس از حل شدن باید به آب اضافه شود. برای کیفیتهای مختلف آب، انواع مختلف PAM باید انتخاب شوند و محلولها با غلظتهای مختلف متناسب شوند. هنگام افزودن پلیاکریلآمید، باید به نکات زیر توجه شود:
آزمایشهای جار:بهترین مشخصات و دوز را از طریق آزمایشهای جار تعیین کنید. در آزمایش جار، دوز پلیاکریلآمید را به تدریج افزایش دهید، اثر لختهسازی را مشاهده کنید و دوز بهینه را تعیین کنید.
تهیه محلول آبی PAM:از آنجایی که PAM آنیونی (APAM) و PAM غیر یونی (NPAM) وزن مولکولی بالاتر و استحکام قویتری دارند، پلیآکریلآمید آنیونی معمولاً در محلول آبی با غلظت 0.1٪ (با اشاره به محتوای جامد) و آب خنثی تمیز و بدون نمک فرموله میشود. به جای ظروف آهنی، سطلهای لعابی، گالوانیزه آلومینیومی یا پلاستیکی را انتخاب کنید زیرا یونهای آهن تخریب شیمیایی همه PAMها را کاتالیز میکنند. در طول آمادهسازی، پلیآکریلآمید باید به طور یکنواخت در آب همزن پاشیده شود و به طور مناسب (کمتر از 60 درجه سانتیگراد) گرم شود تا انحلال تسریع شود. هنگام حل کردن، باید به اضافه کردن یکنواخت و آهسته محصول به حلکننده با اقدامات هم زدن و گرم کردن توجه شود تا از جامد شدن جلوگیری شود. محلول باید در دمای مناسب تهیه شود و از برش مکانیکی طولانی و شدید خودداری شود. توصیه میشود میکسر با سرعت 60 تا 200 دور در دقیقه بچرخد. در غیر این صورت، باعث تخریب پلیمر شده و بر اثر استفاده تأثیر میگذارد. توجه داشته باشید که محلول آبی PAM باید بلافاصله قبل از استفاده تهیه شود. نگهداری طولانی مدت منجر به کاهش تدریجی عملکرد خواهد شد. پس از افزودن محلول آبی لختهساز به سوسپانسیون، هم زدن شدید برای مدت طولانی، لختههای تشکیل شده را از بین میبرد.
الزامات دوز:برای افزودن PAM از دستگاه دوزینگ استفاده کنید. در مراحل اولیه واکنش افزودن PAM، لازم است تا حد امکان احتمال تماس بین مواد شیمیایی و آب مورد تصفیه را افزایش دهید، هم زدن را بیشتر کنید یا سرعت جریان را افزایش دهید.
نکاتی که هنگام اضافه کردن PAM باید به آنها توجه کنید
زمان انحلال:انواع مختلف PAM زمان انحلال متفاوتی دارند. PAM کاتیونی زمان انحلال نسبتاً کوتاهی دارد، در حالی که PAM آنیونی و غیر یونی زمان انحلال طولانیتری دارند. انتخاب زمان انحلال مناسب میتواند به بهبود اثر لختهسازی کمک کند.
مقدار مصرف و غلظت:دوز مناسب، کلید دستیابی به بهترین اثر لختهسازی است. دوز بیش از حد ممکن است باعث انعقاد بیش از حد کلوئیدها و ذرات معلق شود و به جای لخته، رسوبات بزرگی تشکیل دهد و در نتیجه بر کیفیت پساب تأثیر بگذارد.
شرایط اختلاط:برای اطمینان از اختلاط کافی PAM و فاضلاب، باید تجهیزات و روشهای اختلاط مناسب انتخاب شوند. اختلاط ناهموار ممکن است منجر به انحلال ناقص PAM شود و در نتیجه بر اثر لختهسازی آن تأثیر بگذارد.
شرایط محیطی آب:عوامل محیطی مانند مقدار pH، دما، فشار و غیره نیز بر اثر لختهسازی PAM تأثیر میگذارند. بسته به شرایط کیفیت فاضلاب، این پارامترها ممکن است برای نتایج بهینه نیاز به تنظیم داشته باشند.
توالی دوز:در یک سیستم دوزینگ چند عاملی، درک توالی دوزینگ عوامل مختلف بسیار مهم است. توالی دوزینگ اشتباه ممکن است بر تعامل بین PAM و کلوئیدها و ذرات معلق تأثیر بگذارد و در نتیجه بر اثر لختهسازی تأثیر بگذارد.
پلی آکریل آمید(PAM) یک پلیمر همه کاره با کاربردهای مختلف، به ویژه در تصفیه آب است. برای به حداکثر رساندن اثربخشی آن و جلوگیری از هدر رفتن، پیروی از رویههای عملیاتی مناسب ضروری است. با در نظر گرفتن دقیق عواملی مانند زمان انحلال، مقدار مصرف، شرایط اختلاط، شرایط محیطی آب و توالی مقدار مصرف، میتوانید به طور مؤثر از PAM برای دستیابی به نتایج لختهسازی مطلوب و بهبود کیفیت آب استفاده کنید.
زمان ارسال: 30 سپتامبر 2024