مواد شیمیایی استخر چگونه کار می کنند؟

اگر استخر خود را در خانه دارید یا در شرف نگهداری استخر هستید. سپس به شما تبریک می گویم، در نگهداری استخر بسیار لذت خواهید برد. قبل از اینکه استخر مورد استفاده قرار گیرد، یک کلمه که باید بدانید این است:مواد شیمیایی استخر".

استفاده از مواد شیمیایی استخر یکی از جنبه های مهم نگهداری استخر است. همچنین مهم ترین بخش مدیریت یک استخر شنا است. باید بدانید چرا از این مواد شیمیایی استفاده می شود.

مواد شیمیایی رایج استخر:

ضدعفونی کننده های کلر

ضدعفونی کننده های کلر از مواد شیمیایی رایج در نگهداری استخرها هستند. آنها به عنوان ضد عفونی کننده استفاده می شوند. پس از حل شدن، اسید هیپوکلروس تولید می کنند که یک ماده ضدعفونی کننده بسیار موثر است. می تواند باکتری ها، میکروارگانیسم ها و درجه خاصی از رشد مداوم جلبک ها را در آب از بین ببرد. ضدعفونی کننده های رایج کلر عبارتند از دی کلرو ایزوسیانورات سدیم، اسید تری کلرو ایزوسیانوریک، هیپوکلریت کلسیم و سفید کننده (محلول هیپوکلریت سدیم).

برم

ضدعفونی کننده های بروم، ضدعفونی کننده های بسیار کمیاب هستند. متداول ترین آنها BCDMH(?) یا برومید سدیم (که همراه با کلر استفاده می شود) است. با این حال، در مقایسه با کلر، ضدعفونی کننده های برم گران تر هستند و شناگران بیشتری وجود دارند که به برم حساس هستند.

تنظیم کننده pH

pH یک پارامتر بسیار مهم در نگهداری استخر است. pH برای تعیین اسیدی یا قلیایی بودن آب استفاده می شود. نرمال در محدوده 7.2-7.8 است. زمانی که PH از حد نرمال فراتر رود. این می تواند درجات مختلفی بر اثر ضد عفونی، تجهیزات و آب استخر تأثیر بگذارد. هنگامی که PH بالا است، باید از PH منهای برای کاهش pH استفاده کنید. هنگامی که PH پایین است، باید pH Plus را انتخاب کنید تا pH را به محدوده طبیعی برسانید.

تنظیم کننده سختی کلسیم

این مقدار کلسیم موجود در آب استخر است. هنگامی که سطح کلسیم بیش از حد بالا باشد، آب استخر ناپایدار می شود و باعث کدر شدن و کلسیفیه شدن آب می شود. زمانی که سطح کلسیم خیلی کم باشد، آب استخر کلسیم سطح استخر را می خورد و به اتصالات فلزی آسیب می رساند و باعث ایجاد لکه می شود. استفاده کنیدکلرید کلسیمبرای افزایش سختی کلسیم اگر CH خیلی زیاد است، از یک ماده رسوب زدا برای پاک کردن رسوب استفاده کنید.

تنظیم کننده قلیایی کل

قلیایی کل به مقدار کربنات ها و هیدروکسیدهای موجود در آب استخر اشاره دارد. آنها به کنترل و تنظیم pH استخر کمک می کنند. قلیائیت کم می تواند باعث تغییر pH شود و تثبیت آن در محدوده ایده آل را دشوار کند.

هنگامی که قلیائیت کل خیلی کم است، می توان از بی کربنات سدیم استفاده کرد. هنگامی که قلیایی کل خیلی زیاد است، می توان از بی سولفات سدیم یا اسید هیدروکلریک برای خنثی سازی استفاده کرد. با این حال، موثرترین راه برای کاهش قلیایی کل، تغییر بخشی از آب است. یا اسید اضافه کنید تا PH آب استخر زیر 7.0 کنترل شود و با دمنده هوا را به داخل استخر بکشید تا دی اکسید کربن حذف شود تا زمانی که قلیایی کل به سطح مورد نظر کاهش یابد.

محدوده قلیایی کل ایده آل 80-100 میلی گرم در لیتر (برای استخرهایی که از CHC استفاده می کنند) یا 100-120 میلی گرم در لیتر (برای استخرهایی که از کلر تثبیت شده یا BCDMH استفاده می کنند) و تا 150 میلی گرم در لیتر برای استخرهای آستر پلاستیکی مجاز است.

فلوکولانت ها

فلوکولانت ها نیز یک معرف شیمیایی مهم در نگهداری استخر هستند. آب کدر استخر نه تنها بر ظاهر و ظاهر استخر تاثیر می گذارد، بلکه اثر ضد عفونی کننده را نیز کاهش می دهد. منبع اصلی کدورت ذرات معلق موجود در استخر است که می تواند توسط لخته سازها حذف شود. رایج ترین فلوکولانت سولفات آلومینیوم است، گاهی از PAC نیز استفاده می شود و البته تعداد کمی از افراد از PDADMAC و Pool Gel استفاده می کنند.

موارد فوق رایج ترین هستندمواد شیمیایی استخر. برای انتخاب و استفاده خاص، لطفا با توجه به نیاز فعلی خود انتخاب کنید. و دستورالعمل های عملیاتی مواد شیمیایی را به شدت دنبال کنید. لطفا هنگام استفاده از مواد شیمیایی از محافظت شخصی استفاده کنید.