اگر در خانه استخر دارید یا می‌خواهید تعمیرکار استخر شوید، تبریک می‌گویم، نگهداری از استخر برایتان بسیار لذت‌بخش خواهد بود. قبل از اینکه استخر مورد استفاده قرار گیرد، یک کلمه که باید بفهمید این است: «مواد شیمیایی استخر« ». (یا: «...»)
استفاده از مواد شیمیایی استخر یکی از جنبه‌های مهم نگهداری استخر است. همچنین حیاتی‌ترین بخش مدیریت استخر است. شما باید بدانید که چرا از این مواد شیمیایی استفاده می‌شود.
مواد شیمیایی رایج در استخرهای شنا:
ضدعفونی‌کننده‌های کلر، مواد شیمیایی رایج در نگهداری استخرهای شنا هستند. آنها به عنوان ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شوند. پس از حل شدن، اسید هیپوکلروس تولید می‌کنند که یک ماده ضدعفونی‌کننده بسیار مؤثر است. این اسید می‌تواند باکتری‌ها، میکروارگانیسم‌ها و تا حدی از رشد مداوم جلبک در آب را از بین ببرد. ضدعفونی‌کننده‌های کلر رایج عبارتند از دی‌کلروایزوسیانورات سدیم، اسید تری‌کلروایزوسیانوریک، هیپوکلریت کلسیم و سفیدکننده (محلول هیپوکلریت سدیم).
برم
ضدعفونی‌کننده‌های برم، ضدعفونی‌کننده‌های بسیار کمیابی هستند. رایج‌ترین آنها BCDMH(?) یا سدیم بروماید (که همراه با کلر استفاده می‌شود) است. با این حال، در مقایسه با کلر، ضدعفونی‌کننده‌های برم گران‌تر هستند و شناگران بیشتری به برم حساسیت دارند.
pH یک پارامتر بسیار مهم در نگهداری استخر است. از pH برای تعیین میزان اسیدی یا قلیایی بودن آب استفاده می‌شود. مقدار نرمال در محدوده ۷.۲ تا ۷.۸ است. وقتی pH از حد نرمال فراتر رود، می‌تواند درجات مختلفی از تأثیر را بر اثربخشی ضدعفونی، تجهیزات و آب استخر داشته باشد. وقتی pH بالا است، باید از pH Minus برای کاهش pH استفاده کنید. وقتی pH پایین است، باید pH Plus را برای افزایش pH به محدوده نرمال انتخاب کنید.
تنظیم کننده سختی کلسیم
این معیاری برای سنجش میزان کلسیم موجود در آب استخر است. وقتی سطح کلسیم خیلی بالا باشد، آب استخر ناپایدار می‌شود و باعث کدر و آهکی شدن آب می‌شود. وقتی سطح کلسیم خیلی پایین باشد، آب استخر کلسیم روی سطح استخر را "می‌خورد"، به اتصالات فلزی آسیب می‌رساند و باعث ایجاد لکه می‌شود. استفاده کنیدکلرید کلسیمبرای افزایش سختی کلسیم. اگر CH خیلی زیاد است، از یک ماده رسوب‌زدا برای از بین بردن رسوب استفاده کنید.
تنظیم کننده کل قلیائیت
قلیائیت کل به مقدار کربنات‌ها و هیدروکسیدهای موجود در آب استخر اشاره دارد. آنها به کنترل و تنظیم pH استخر کمک می‌کنند. قلیائیت پایین می‌تواند باعث تغییر pH شود و تثبیت آن در محدوده ایده‌آل را دشوار کند.
وقتی قلیائیت کل خیلی پایین است، می‌توان از بی‌کربنات سدیم استفاده کرد؛ وقتی قلیائیت کل خیلی بالا است، می‌توان از بی‌سولفات سدیم یا اسید هیدروکلریک برای خنثی‌سازی استفاده کرد. با این حال، موثرترین راه برای کاهش قلیائیت کل، تعویض بخشی از آب است؛ یا اضافه کردن اسید برای کنترل pH آب استخر زیر ۷.۰ و دمیدن هوا به داخل استخر با دمنده برای حذف دی اکسید کربن تا زمانی که قلیائیت کل به سطح مورد نظر کاهش یابد.
محدوده ایده‌آل قلیائیت کل ۸۰-۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر (برای استخرهایی که از CHC استفاده می‌کنند) یا ۱۰۰-۱۲۰ میلی‌گرم در لیتر (برای استخرهایی که از کلر تثبیت‌شده یا BCDMH استفاده می‌کنند) است و برای استخرهای با آستر پلاستیکی تا ۱۵۰ میلی‌گرم در لیتر مجاز است.
لخته‌سازها
فلوکولانت‌ها همچنین یک معرف شیمیایی مهم در نگهداری استخر هستند. آب کدر استخر نه تنها بر ظاهر و حس استخر تأثیر می‌گذارد، بلکه اثر ضدعفونی را نیز کاهش می‌دهد. منبع اصلی کدورت، ذرات معلق در استخر است که می‌توانند توسط فلوکولانت‌ها حذف شوند. رایج‌ترین فلوکولانت سولفات آلومینیوم است، گاهی اوقات از PAC نیز استفاده می‌شود و البته تعداد کمی از افراد از PDADMAC و ژل استخر استفاده می‌کنند.
موارد بالا رایج‌ترین موارد هستندمواد شیمیایی استخربرای انتخاب و استفاده خاص، لطفاً بر اساس نیازهای فعلی خود انتخاب کنید. و دستورالعمل‌های استفاده از مواد شیمیایی را به شدت رعایت کنید. لطفاً هنگام استفاده از مواد شیمیایی، از وسایل حفاظت فردی استفاده کنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد نگهداری استخر شنا، لطفاً اینجا کلیک کنید.نگهداری استخر شنا« ».
زمان ارسال: ۱۳ آگوست ۲۰۲۴