مواد شیمیایی استخر چگونه کار می کند؟

مواد شیمیایی استخرنقش حیاتی در حفظ کیفیت آب و تضمین تجربه شنای ایمن و لذت بخش برای کاربران دارد. این مواد شیمیایی از طریق مکانیسم های مختلفی برای ضد عفونی کردن، ضدعفونی کردن، متعادل کردن سطح pH و شفاف کردن آب کار می کنند. در اینجا توضیح مفصلی درباره نحوه عملکرد آنها آورده شده است:

کلر:

کلر شاید رایج ترین ماده شیمیایی مورد استفاده در استخرها برای ضدعفونی باشد. وقتی در آب حل می شود، اسید هیپوکلرو آزاد می کند. کلر در کشتن باکتری ها، ویروس ها و جلبک های موجود در آب بسیار موثر است. کلر همچنین می تواند آلاینده های آلی مانند عرق، روغن های بدن و ادرار را اکسید کند و در نتیجه بوی نامطبوع را از بین ببرد و شفافیت آب را حفظ کند.

برم:

برم جایگزینی برای کلر است که اغلب در استخرهای سرپوشیده یا اسپا استفاده می شود. مانند کلر، برم نیز وقتی در آب حل می شود، اسید هیپوبروم آزاد می کند که به عنوان یک ضد عفونی کننده قوی عمل می کند. برم در دماهای بالاتر آب کمتر از کلر فرار است و در محدوده pH وسیع تری موثر است و برای استخرهای سرپوشیده کوچک یا اسپاهایی که در آن نوسانات pH معمول است مناسب است.

تنظیم کننده pH:

حفظ سطح pH آب استخر برای ضدعفونی موثر و جلوگیری از تحریک پوست و چشم بسیار مهم است. تنظیم کننده های pH مانند کربنات سدیم (pH پلاس) و بی سولفات سدیم (pH منهای) به ترتیب برای افزایش یا کاهش pH استفاده می شوند. سطوح مناسب pH همچنین تضمین می کند که سایر مواد شیمیایی، به ویژه کلر یا برم، موثر باقی می مانند.

تنظیم کننده های قلیایی:

قلیاییت کل به توانایی آب در مقاومت در برابر تغییرات pH اشاره دارد. بی کربنات سدیم معمولاً برای افزایش قلیاییت کل در آب استخر استفاده می شود. سطوح قلیایی مناسب به تثبیت pH و جلوگیری از نوسانات سریع کمک می کند و از اثربخشی کلر یا برم اطمینان حاصل می کند.

تنظیم کننده های سختی کلسیم:

سختی کلسیم به غلظت یون های کلسیم در آب اشاره دارد. سختی کم کلسیم می تواند منجر به خوردگی سطوح استخر شود، در حالی که سطوح بالا می تواند باعث تشکیل رسوب شود. کلرید کلسیم برای تنظیم سطوح سختی کلسیم و حفظ تعادل آب استفاده می شود.

جلبک کش ها:

جلبک کش ها مواد شیمیایی هستند که برای جلوگیری یا کنترل رشد جلبک ها در استخرهای شنا طراحی شده اند. آنها با ایجاد اختلال در غشای سلولی جلبک یا مهار فتوسنتز عمل می کنند. جلبک کش ها حاوی ترکیبات آمونیوم چهارتایی، ترکیبات مبتنی بر مس یا مواد شیمیایی پلیمری برای مبارزه موثر با جلبک ها هستند.

روشن کننده ها:

آب استخر ممکن است به دلیل ذرات معلق مانند خاک، روغن یا زباله کدر شود. زلال‌کننده‌ها با منعقد کردن این ذرات کوچک در خوشه‌های بزرگ‌تر عمل می‌کنند و به دام انداختن و حذف آن‌ها برای سیستم فیلتراسیون آسان‌تر می‌شوند. برای این منظور معمولاً از پلی‌آلومینیوم کلرید یا زلال‌کننده‌های پلیمری استفاده می‌شود.

درمان شوک:

درمان شوک شامل افزودن دوز بسیار غلیظ کلر یا شوک غیر کلر برای اکسید شدن سریع آلاینده های آلی و بازیابی شفافیت و بهداشت آب است. این فرآیند به تجزیه کلرامین ها (کلر ترکیبی)، از بین بردن باکتری ها و جلبک ها کمک می کند و اثربخشی کلر یا برم معمولی را جوان می کند.

به طور خلاصه، مواد شیمیایی استخر شنا از طریق ترکیبی از ضدعفونی، تنظیم pH، متعادل کردن آب، و افزایش فیلتراسیون برای حفظ آب تمیز، شفاف و ایمن برای شناگران عمل می‌کنند. آزمایش منظم و دوز شیمیایی مناسب برای دستیابی به کیفیت مطلوب آب و جلوگیری از مشکلاتی مانند رشد جلبک ها، آلودگی باکتریایی و آسیب تجهیزات ضروری است.