مواد شیمیایی استخر شنانقش حیاتی در حفظ کیفیت آب و تضمین یک تجربه شنای ایمن و لذتبخش برای کاربران دارند. این مواد شیمیایی از طریق مکانیسمهای مختلفی برای ضدعفونی، پاکسازی، متعادل کردن سطح pH و شفافسازی آب عمل میکنند. در اینجا توضیح مفصلی از نحوه عملکرد آنها آورده شده است:
کلر شاید رایجترین ماده شیمیایی مورد استفاده در استخرهای شنا برای ضدعفونی کردن باشد. این ماده با آزاد کردن اسید هیپوکلرو در هنگام حل شدن در آب عمل میکند. کلر در از بین بردن باکتریها، ویروسها و جلبکهای موجود در آب بسیار مؤثر است. کلر همچنین میتواند آلایندههای آلی مانند عرق، چربی بدن و ادرار را اکسید کند و در نتیجه بوهای نامطبوع را از بین ببرد و شفافیت آب را حفظ کند.
برم:
برم جایگزینی برای کلر است که اغلب در استخرهای سرپوشیده یا جکوزیها استفاده میشود. مانند کلر، برم هنگام حل شدن در آب، اسید هیپوبروم آزاد میکند که به عنوان یک ضدعفونیکننده قوی عمل میکند. برم در دماهای بالاتر آب نسبت به کلر فراریت کمتری دارد و در محدوده pH وسیعتری مؤثر است، که آن را برای استخرهای سرپوشیده کوچک یا جکوزیهایی که نوسانات pH رایج است، مناسب میکند.
تنظیم کننده های pH:
حفظ سطح pH آب استخر برای ضدعفونی مؤثر و جلوگیری از سوزش پوست و چشم بسیار مهم است. تنظیمکنندههای pH مانند کربنات سدیم (pH مثبت) و بیسولفات سدیم (pH منفی) به ترتیب برای افزایش یا کاهش pH استفاده میشوند. سطوح مناسب pH همچنین تضمین میکند که سایر مواد شیمیایی، به ویژه کلر یا برم، مؤثر باقی میمانند.
تنظیم کننده های قلیائیت:
قلیائیت کل به توانایی آب در مقاومت در برابر تغییرات pH اشاره دارد. بیکربنات سدیم معمولاً برای افزایش قلیائیت کل در آب استخر استفاده میشود. سطح مناسب قلیائیت به تثبیت pH و جلوگیری از نوسانات سریع کمک میکند و اثربخشی کلر یا برم را تضمین میکند.
تنظیم کننده های سختی کلسیم:
سختی کلسیم به غلظت یونهای کلسیم در آب اشاره دارد. سختی کلسیم پایین میتواند منجر به خوردگی سطوح استخر شود، در حالی که سطوح بالای آن میتواند باعث تشکیل رسوب شود. کلرید کلسیم برای تنظیم سطح سختی کلسیم و حفظ تعادل آب استفاده میشود.
جلبککشها مواد شیمیایی هستند که برای جلوگیری یا کنترل رشد جلبک در استخرهای شنا طراحی شدهاند. آنها با مختل کردن غشاهای سلولی جلبک یا مهار فتوسنتز عمل میکنند. جلبککشها حاوی ترکیبات آمونیوم چهارتایی، ترکیبات مبتنی بر مس یا مواد شیمیایی پلیمری برای مبارزه مؤثر با جلبکها هستند.
شفاف کننده ها:
آب استخر میتواند به دلیل وجود ذرات معلق مانند خاک، روغن یا زباله کدر شود. زلالسازها با انعقاد این ذرات ریز به خوشههای بزرگتر عمل میکنند و به دام انداختن و حذف آنها را برای سیستم فیلتراسیون آسانتر میکنند. معمولاً از کلراید پلی آلومینیوم یا زلالسازهای پلیمری برای این منظور استفاده میشود.
شوک درمانی:
درمانهای شوک شامل اضافه کردن دوز بسیار غلیظی از کلر یا شوک غیر کلری برای اکسیداسیون سریع آلایندههای آلی و بازیابی شفافیت و بهداشت آب است. این فرآیند به تجزیه کلرامینها (کلر ترکیبی) کمک میکند، باکتریها و جلبکها را از بین میبرد و اثربخشی کلر یا برم معمولی را احیا میکند.
به طور خلاصه، مواد شیمیایی استخر شنا از طریق ترکیبی از ضدعفونی، تنظیم pH، متعادلسازی آب و افزایش فیلتراسیون، برای حفظ آب تمیز، شفاف و ایمن برای شناگران عمل میکنند. آزمایش منظم و دوز مناسب مواد شیمیایی برای دستیابی به کیفیت مطلوب آب و جلوگیری از مشکلاتی مانند رشد جلبک، آلودگی باکتریایی و آسیب به تجهیزات ضروری است.
زمان ارسال: ۲۷ مارس ۲۰۲۴