در تصفیه فاضلاب، pH یک عامل مهم است که به طور مستقیم بر اثربخشی آن تأثیر می گذاردفلوکولانت ها. این مقاله به بررسی تأثیر pH، قلیاییت، دما، اندازه ذرات ناخالصی و نوع لختهساز بر اثر لختهسازی میپردازد.
تاثیر pH
pH فاضلاب ارتباط نزدیکی با انتخاب، دوز و راندمان انعقاد-رسوب لختهسازها دارد. مطالعات نشان می دهد که وقتی PH زیر 4 باشد، راندمان انعقاد بسیار ضعیف است. این ممکن است به دلیل پایین بودن ذرات کلوئیدی تثبیت کننده pH در فاضلاب باشد که لختهسازها را برای لخته کردن آنها دشوار میکند. هنگامی که PH بین 6.5 تا 7.5 باشد، راندمان انعقاد به طور قابل توجهی بهبود می یابد زیرا ناپایداری ذرات کلوئیدی در این محدوده pH باعث افزایش عملکرد لخته سازها می شود. با این حال، زمانی که pH از 8 بیشتر شود، راندمان انعقاد به طور قابل توجهی بدتر می شود، احتمالاً به این دلیل که PH بالا تعادل یونی در فاضلاب را تغییر می دهد و بر لخته سازها تأثیر منفی می گذارد.
هنگامی که PH خیلی پایین است، PAC نمی تواند به طور موثر لخته تشکیل دهد و گروه های آنیونی APAM خنثی می شوند و آن را بی اثر می کنند. هنگامی که PH بیش از حد بالا باشد، PAC خیلی سریع رسوب می کند و در نتیجه عملکرد ضعیفی دارد و CPAM مستعد هیدرولیز است و بی اثر می شود.
نقش قلیاییت
قلیایی بودن فاضلاب pH را بافر می کند. هنگامی که قلیائیت فاضلاب کافی نیست، معمولاً لازم است آن را با مواد شیمیایی مانند آهک تکمیل کنید تا پایداری pH حفظ شود و بهترین اثر لخته سازی PAC را افزایش دهد. برعکس، زمانی که PH آب خیلی بالا باشد، ممکن است نیاز به افزودن اسیدها باشد تا pH را به حالت خنثی کاهش دهند و از اثربخشی لختهسازها اطمینان حاصل کنند.
تاثیر دما
دمای فاضلاب نیز یک عامل بسیار مهم در اثربخشی لخته سازی است. در دماهای پایین، فاضلاب ویسکوزیته بالایی از خود نشان میدهد و دفعات برخورد بین ذرات کلوئیدی و ناخالصیهای موجود در آب را کاهش میدهد و مانع از چسبندگی متقابل لختهها میشود. بنابراین، با وجود افزایش دوز لختهسازها، لختهسازی کند باقی میماند و در نتیجه ساختارهای شل و ذرات ریز ایجاد میشود که در شرایط دمای پایین به سختی حذف میشوند.
تاثیر اندازه ذرات ناخالصی
اندازه و توزیع ذرات ناخالصی در فاضلاب نیز به طور قابل توجهی بر اثر لخته سازی تأثیر می گذارد. اندازه ذرات غیر یکنواخت یا بسیار کوچک ممکن است منجر به اثربخشی لخته سازی ضعیف شود زیرا ذرات ناخالصی کوچک اغلب به سختی به طور مؤثر از طریق لخته سازها جمع می شوند. در چنین مواردی، رسوب رفلاکس یا افزودن مقدار مناسبی از فلوکولانت می تواند اثربخشی لخته سازی را افزایش دهد.
انتخاب انواع فلوکولانت
انتخاب نوع مناسب فلوکولانت برای بهبود اثربخشی تصفیه فاضلاب بسیار مهم است. انواع مختلف لختهسازها مانند لختهسازهای معدنی، لختهسازهای پلیمری و سیلیکاژلهای فعال، در شرایط مختلف مزایای خود را دارند. به عنوان مثال، هنگامی که مواد جامد معلق در فاضلاب به شکل کلوئیدی وجود دارد، لختهسازهای معدنی اغلب مؤثرتر هستند. هنگامی که با سوسپانسیون های ذرات کوچکتر سروکار دارید، ممکن است افزودن فلوکولانت های پلیمری یا سیلیکاژل فعال به عنوان منعقد کننده ضروری باشد. در بسیاری از موارد، استفاده ترکیبی از لخته سازهای معدنی و پلیمری می تواند به طور قابل توجهی کارایی لخته سازی را بهبود بخشد و دامنه کاربرد را گسترش دهد.
عواملی مانند مقدار pH، قلیاییت، دما، اندازه ذرات ناخالصی و نوع لختهساز فاضلاب به طور مشترک بر اثربخشی لختهسازها در تصفیه فاضلاب تأثیر میگذارند. درک و کنترل عمیق این عوامل برای بهبود اثربخشی تصفیه فاضلاب اهمیت زیادی دارد. ما تامین کننده قابل اعتماد مواد شیمیایی لخته ساز شما هستیم، با انواع بسیاری از لخته سازها، از جمله PAM، PAC، و غیره. در وب سایت رسمی ما می توانید به راحتی طیف گسترده ای از محصولات ما را کشف کنید. اگر سوالی دارید یا نیاز به کمک دارید، لطفا با ما تماس بگیرید!
زمان ارسال: ژوئن-18-2024