پلی آکریل آمید(PAM)، به عنوان یک لخته‌ساز پلیمری رایج، به طور گسترده در سناریوهای مختلف تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، بسیاری از کاربران در طول فرآیند انتخاب و استفاده دچار سوءتفاهم‌هایی می‌شوند. هدف این مقاله آشکار کردن این سوءتفاهم‌ها و ارائه درک و پیشنهادهای صحیح است.
سوء تفاهم ۱: هرچه وزن مولکولی بزرگتر باشد، راندمان لخته‌سازی بیشتر است.
هنگام انتخاب پلی‌آکریل‌آمید، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که مدلی که وزن مولکولی بیشتری دارد، باید راندمان لخته‌سازی بالاتری داشته باشد. اما در واقع، صدها مدل پلی‌آکریل‌آمید وجود دارد که برای شرایط مختلف کیفیت آب مناسب هستند. ماهیت فاضلاب تولید شده توسط کارخانه‌ها در صنایع مختلف متفاوت است. مقدار pH و ناخالصی‌های خاص آب با کیفیت‌های مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. آنها ممکن است اسیدی، قلیایی، خنثی یا حاوی روغن، مواد آلی، رنگ، رسوب و غیره باشند. بنابراین، برای یک نوع واحد از پلی‌آکریل‌آمید دشوار است که تمام نیازهای تصفیه فاضلاب را برآورده کند. رویکرد صحیح این است که ابتدا مدل را از طریق آزمایش‌ها انتخاب کنید و سپس آزمایش‌های دستگاهی را برای تعیین دوز بهینه برای دستیابی به مقرون به صرفه‌ترین اثر انجام دهید.
سوءتفاهم ۲: هرچه غلظت پیکربندی بالاتر باشد، بهتر است
هنگام تهیه محلول‌های پلی‌اکریل‌آمید، بسیاری از کاربران معتقدند که هرچه غلظت بالاتر باشد، خواص لخته‌سازی بهتر است. با این حال، این دیدگاه صحیح نیست. در واقع، غلظت پیکربندی PAM باید با توجه به شرایط خاص فاضلاب و لجن تعیین شود. به طور کلی، محلول‌های PAM با غلظت 0.1٪ تا 0.3٪ برای لخته‌سازی و رسوب‌گذاری مناسب هستند، در حالی که غلظت برای آبگیری لجن شهری و صنعتی 0.2٪ تا 0.5٪ است. هنگامی که ناخالصی‌های زیادی در فاضلاب وجود دارد، ممکن است نیاز به افزایش مناسب غلظت PAM باشد. بنابراین، غلظت پیکربندی معقول باید قبل از استفاده از طریق آزمایش تعیین شود تا بهترین اثر استفاده تضمین شود.
سوء تفاهم ۳: هر چه زمان حل شدن و هم زدن بیشتر باشد، بهتر است
پلی آکریل آمید یک ذره کریستالی سفید است که برای رسیدن به بهترین اثر، باید به طور کامل حل شود. بسیاری از کاربران فکر می‌کنند که هر چه زمان حل کردن و هم زدن طولانی‌تر باشد، بهتر است، اما در واقع اینطور نیست. اگر زمان هم زدن خیلی طولانی باشد، باعث شکستگی جزئی زنجیره مولکولی PAM می‌شود و بر عملکرد لخته‌سازی تأثیر می‌گذارد. به طور کلی، زمان حل کردن و هم زدن نباید کمتر از 30 دقیقه باشد و باید در زمستان که دما پایین است، به طور مناسب افزایش یابد. اگر زمان حل کردن و هم زدن خیلی کوتاه باشد، PAM به طور کامل حل نمی‌شود و در نتیجه لخته‌سازی سریع در فاضلاب به طور مؤثر انجام نمی‌شود. بنابراین، کاربران باید هنگام استفاده از آن، زمان انحلال و هم زدن کافی را برای اطمینان از اثر لخته‌سازی PAM تضمین کنند.
سوءتفاهم ۴: خاصیت یونی/درجه یونی تنها مبنای انتخاب است
به عنوان یکی از شاخص‌های مهم پلی‌آکریل‌آمید، خاصیت یونی به بار یونی منفی و مثبت و چگالی بار آن اشاره دارد. بسیاری از مردم هنگام خرید به خاصیت یونی توجه زیادی می‌کنند و فکر می‌کنند هر چه بالاتر باشد بهتر است. اما در واقع، درجه یونی به اندازه وزن مولکولی مربوط می‌شود. هرچه خاصیت یونی بالاتر باشد، وزن مولکولی کمتر و قیمت بالاتر است. در فرآیند انتخاب، علاوه بر خاصیت یونی، عوامل دیگری نیز باید در نظر گرفته شوند، مانند شرایط خاص کیفیت آب، الزامات مربوط به اثر لخته‌سازی و غیره. بنابراین، مدل را نمی‌توان صرفاً بر اساس درجه یونیزاسیون انتخاب کرد. برای تعیین مدل مورد نیاز، آزمایش‌های بیشتری لازم است.
به عنوان یکلخته سازپلی آکریل آمید نقش مهمی در صنعت تصفیه آب ایفا می‌کند. در صورت نیاز به انتخاب مشخصاتی که مناسب شما باشد، لطفاً با من تماس بگیرید.
زمان ارسال: ۲۶ آگوست ۲۰۲۴