زندگی روزمره انسان را نمی‌توان از آب جدا کرد و تولید صنعتی نیز از آب جدایی‌ناپذیر است. با توسعه تولید صنعتی، مصرف آب رو به افزایش است و بسیاری از مناطق با کمبود آب مواجه شده‌اند. بنابراین، صرفه‌جویی منطقی و اصولی در مصرف آب به یک مسئله مهم در توسعه تولید صنعتی تبدیل شده است.
آب صنعتی عمدتاً شامل آب دیگ بخار، آب فرآیندی، آب تصفیه، آب خنک‌کننده، فاضلاب و غیره است. در میان آنها، بیشترین مصرف آب، آب خنک‌کننده است که بیش از 90٪ از مصرف آب صنعتی را تشکیل می‌دهد. سیستم‌های صنعتی مختلف و کاربردهای مختلف، الزامات متفاوتی برای کیفیت آب دارند. با این حال، آب خنک‌کننده مورد استفاده در بخش‌های مختلف صنعتی اساساً الزامات کیفیت آب یکسانی دارد که باعث می‌شود کنترل کیفیت آب خنک‌کننده به عنوان یک فناوری کاربردی در سال‌های اخیر به سرعت توسعه یابد. در کارخانه‌ها، آب خنک‌کننده عمدتاً برای چگالش بخار و خنک کردن محصولات یا تجهیزات استفاده می‌شود. اگر اثر خنک‌کننده ضعیف باشد، بر راندمان تولید تأثیر می‌گذارد، عملکرد محصول و کیفیت محصول را کاهش می‌دهد و حتی باعث حوادث تولیدی می‌شود.
آب یک محیط خنک‌کننده ایده‌آل است. از آنجا که وجود آب در مقایسه با سایر مایعات بسیار رایج است، آب ظرفیت گرمایی یا گرمای ویژه زیادی دارد و گرمای نهان تبخیر (گرمای نهان تبخیر) و گرمای نهان ذوب آب نیز زیاد هستند. گرمای ویژه مقدار گرمایی است که واحد جرم آب هنگام افزایش دمای آن به اندازه یک درجه جذب می‌کند. واحد رایج مورد استفاده کالری/گرم درجه (سانتیگراد) یا واحد حرارتی بریتانیایی (BTU)/پوند (فارنهایت) است. وقتی گرمای ویژه آب با این دو واحد بیان می‌شود، مقادیر یکسان هستند. موادی که ظرفیت گرمایی یا گرمای ویژه زیادی دارند، هنگام افزایش دما نیاز به جذب مقدار زیادی گرما دارند، اما خود دما به طور قابل توجهی افزایش نمی‌یابد. بخار عامل نیاز به جذب نزدیک به 10000 کالری گرما دارد، بنابراین آب می‌تواند هنگام تبخیر مقدار زیادی گرما جذب کند، بنابراین با کاهش دمای آب، این فرآیند حذف گرما با تبخیر آب، اتلاف گرمای تبخیری نامیده می‌شود.
هوا نیز مانند آب، یک واسطه خنک‌کننده رایج است. رسانایی حرارتی آب و هوا ضعیف است. در دمای 0 درجه سانتیگراد، رسانایی حرارتی آب 0.49 کیلوکالری بر متر مکعب در ساعت است، رسانایی حرارتی هوا 0.021 کیلوکالری بر متر مکعب در ساعت است، اما در مقایسه با هوا، رسانایی حرارتی آب حدود 24 برابر بیشتر از هوا است. بنابراین، هنگامی که اثر خنک‌کنندگی یکسان باشد، تجهیزات خنک‌کننده با آب بسیار کوچکتر از تجهیزات خنک‌کننده با هوا هستند. شرکت‌های صنعتی بزرگ و کارخانه‌هایی که مصرف آب زیادی دارند، عموماً از خنک‌کننده با آب استفاده می‌کنند. سیستم‌های خنک‌کننده با آب که معمولاً استفاده می‌شوند را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: سیستم‌های جریان مستقیم، سیستم‌های بسته و سیستم‌های تبخیر باز. دو مورد آخر آب خنک‌کننده بازیافت می‌شوند، بنابراین به آنها سیستم‌های خنک‌کننده با گردش آب نیز گفته می‌شود.
توصیه می‌شود از عامل تصفیه آب سبز استفاده شوددی کلروایزوسیانورات سدیمبرای تصفیه آب در گردش، که می‌تواند به طور قدرتمندی اسپورهای باکتریایی، پروپاگول‌های باکتریایی، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا را از بین ببرد. این ماده تأثیر ویژه‌ای بر ویروس‌های هپاتیت دارد و آنها را به سرعت و به طور قدرتمندی از بین می‌برد. جلبک‌های سبز-آبی، جلبک‌های قرمز، جلبک دریایی و سایر گیاهان جلبکی را در آب در گردش، برج‌های خنک‌کننده، استخرها و سایر سیستم‌ها مهار می‌کند. این ماده اثر کشندگی کاملی بر باکتری‌های کاهنده سولفات، باکتری‌های آهن، قارچ‌ها و غیره در سیستم آب در گردش دارد.
زمان ارسال: نوامبر-01-2023