سولفات آلومینیومکه از نظر شیمیایی با نام Al2(SO4)3 نشان داده میشود، یک جامد کریستالی سفید است که معمولاً در فرآیندهای تصفیه آب مورد استفاده قرار میگیرد. هنگامی که سولفات آلومینیوم با آب واکنش میدهد، تحت هیدرولیز قرار میگیرد، یک واکنش شیمیایی که در آن مولکولهای آب این ترکیب را به یونهای تشکیلدهندهاش تجزیه میکنند. این واکنش نقش حیاتی در کاربردهای مختلف، به ویژه در تصفیه آب، ایفا میکند.
محصول اصلی این واکنش، کمپلکس هیدروکسیل آلومینیوم است. این کمپلکس در تصفیه آب بسیار مهم است، زیرا به حذف ناخالصیها از آب کمک میکند. کمپلکس هیدروکسیل آلومینیوم چگالی بار بالایی دارد و هنگامی که تشکیل میشود، تمایل به به دام انداختن و انعقاد ذرات معلق مانند رس، گل و لای و مواد آلی دارد. در نتیجه، این ناخالصیهای کوچک به ذرات بزرگتر و سنگینتری تبدیل میشوند و تهنشین شدن آنها از آب را آسانتر میکنند.
اسید سولفوریک تولید شده در واکنش به صورت محلول باقی میماند و به اسیدیته کلی سیستم کمک میکند. اسیدیته را میتوان بسته به نیازهای خاص فرآیند تصفیه آب، در صورت نیاز تنظیم کرد. کنترل pH برای بهینهسازی کارایی فرآیندهای انعقاد و لختهسازی ضروری است. همچنین باعث کاهش قلیائیت آب میشود. اگر قلیائیت آب استخر کم باشد، برای افزایش قلیائیت آب باید NaHCO3 اضافه شود.
واکنش بین سولفات آلومینیوم و آب معمولاً در مراحل انعقاد و لختهسازی در تصفیهخانههای آب به کار میرود. انعقاد شامل بیثباتسازی ذرات معلق است، در حالی که لختهسازی باعث تجمع این ذرات در لختههای بزرگتر و به راحتی قابل تهنشینی میشود. هر دو فرآیند برای حذف ناخالصیها و شفافسازی آب حیاتی هستند.
لازم به ذکر است که استفاده از سولفات آلومینیوم در تصفیه آب، به دلیل تجمع احتمالی آلومینیوم در اکوسیستمهای آبی، نگرانیهای زیستمحیطی را افزایش داده است. برای کاهش این نگرانیها، دوز دقیق و نظارت ضروری است تا اطمینان حاصل شود که غلظت آلومینیوم در آب تصفیه شده مطابق با استانداردهای نظارتی است.
در نتیجه، هنگامی که سولفات آلومینیوم با آب واکنش میدهد، تحت هیدرولیز قرار میگیرد و هیدروکسید آلومینیوم و اسید سولفوریک تولید میکند. این واکنش شیمیایی جزئی جداییناپذیر از فرآیندهای تصفیه آب است، جایی که هیدروکسید آلومینیوم به عنوان یک منعقدکننده برای حذف ناخالصیهای معلق از آب عمل میکند. کنترل و نظارت مناسب برای اطمینان از تصفیه مؤثر آب و در عین حال به حداقل رساندن تأثیرات زیستمحیطی ضروری است.
زمان ارسال: ۵ مارس ۲۰۲۴