چه اتفاقی می افتد که سولفات آلومینیوم با آب واکنش نشان می دهد؟

سولفات آلومینیوم، از نظر شیمیایی به عنوان AL2 (SO4) 3 ، یک جامد کریستالی سفید است که معمولاً در فرآیندهای تصفیه آب استفاده می شود. هنگامی که سولفات آلومینیوم با آب واکنش نشان می دهد ، تحت هیدرولیز قرار می گیرد ، یک واکنش شیمیایی است که در آن مولکول های آب ترکیب را به یون های تشکیل دهنده آن از هم جدا می کنند. این واکنش نقش مهمی در کاربردهای مختلف ، به ویژه در تصفیه آب دارد.

محصول اصلی این واکنش مجتمع هیدروکسیل آلومینیوم است. این مجموعه در تصفیه آب بسیار مهم است ، زیرا در از بین بردن ناخالصی ها از آب کمک می کند. مجتمع هیدروکسیل آلومینیوم از چگالی بار بالایی برخوردار است و در صورت تشکیل ، تمایل به تله و انعقادی ذرات معلق مانند خاک رس ، سیلت و ماده آلی دارد. در نتیجه ، این ناخالصی های ریز بزرگتر و سنگین تر می شوند و باعث می شود که آنها از آب خارج شوند.

اسید سولفوریک تولید شده در واکنش در محلول باقی مانده و به اسیدیته کلی سیستم کمک می کند. بسته به نیاز خاص فرآیند تصفیه آب ، اسیدیته را می توان در صورت لزوم تنظیم کرد. کنترل pH برای بهینه سازی کارآیی فرآیندهای انعقاد و لخته سازی ضروری است. همچنین قلیایی آب را کاهش می دهد. اگر قلیایی آب استخر به خودی خود کم باشد ، برای افزایش قلیایی آب باید NAHCO3 اضافه شود.

واکنش بین سولفات آلومینیوم و آب معمولاً در مراحل انعقاد و لخته سازی کارخانه های تصفیه آب استفاده می شود. انعقاد شامل بی ثبات سازی ذرات معلق است ، در حالی که لخته سازی تجمع این ذرات را به سمت شکافهای بزرگتر و به راحتی قابل تسویه می کند. هر دو فرآیند برای از بین بردن ناخالصی ها و روشن شدن آب بسیار حیاتی هستند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که استفاده از سولفات آلومینیوم در تصفیه آب نگرانی های زیست محیطی را به دلیل تجمع احتمالی آلومینیوم در اکوسیستم های آبی ایجاد کرده است. برای کاهش این نگرانی ها ، دوز و نظارت دقیق برای اطمینان از غلظت آلومینیوم در آب تصفیه شده مطابق با استانداردهای نظارتی ضروری است.

در نتیجه ، هنگامی که سولفات آلومینیوم با آب واکنش نشان می دهد ، تحت هیدرولیز قرار می گیرد و هیدروکسید آلومینیوم و اسید سولفوریک تولید می کند. این واکنش شیمیایی برای فرآیندهای تصفیه آب یکپارچه است ، جایی که هیدروکسید آلومینیوم به عنوان یک انعقاد دهنده برای از بین بردن ناخالصی های معلق از آب عمل می کند. کنترل و نظارت مناسب برای اطمینان از تصفیه مؤثر در آب ضمن به حداقل رساندن تأثیرات زیست محیطی ضروری است.